Let me introduce you to Madilyn

She rocks and I'm jealous because I don't.. aaargh. Volgende week weer meer posts, ik ben helemaal into the music en de boeken van E.L. James waar ik jullie later rmeer over vertel.


bye babies, love you

Sinterklaas.. of toch kerst?

Na het werken vandaag fietste ik zo snel als ik kon naar huis. Het regende en als ik ergens niet tegen kon, was het regen. Opeens zag ik een groep mensen staan aan een kant van de weg, volwassenen en kinderen (op de stoep natuurlijk). Alsof ze ergens op wachtten. Hoeft niet gek te zijn natuurlijk, maar aan de overkant van de weg stonden er ook mensen. Het regende, waarom zou je buiten gaan staan?

Geen twintig meter verder staat er alweer een groepje mensen, en dan weer en dan weer. 'Wat is er in Godsnaam aan de hand?' denk ik bij mezelf. Dan zie ik opeens twee kinderen in pieten outfit. Natuurlijk, de intocht van sinterklaas! Dat vertelde een mevrouw in de supermarkt mij vanochtend nog, sinterklaas komt eraan!

De goedheilig man die elk jaar met zijn pieten, een zak snoepgoed en speelgoed,  vanuit Spanje met zijn stoomboot afreist naar het koude, natte Nederland. Ik kan me niet eens meer herinneren wanneer ik voor het laatst mijn schoen heb gezet. Hier thuis doen wij niet meer aan sinterklaas. Het is ook niet zo dat we jarenlang de traditie hebben voortgezet of iets dergelijks, dus heel erg was het niet.

Heb ik dat gemist? Niet echt, denk ik. We kregen wel gewoon pakjes af en toe, maar volgens mij heb ik maar heel kort in de goedheiligman geloofd. Niet dat mijn ouders mij ooit vertelden dat de oude man die rond december elke avond op de daken stapte met zijn paard en zwarte pieten niet bestond, maar op een gegeven moment was het geloof gewoon weg. Ik vind het wel nog steeds een leuk feest hoor en (chocolade)pepernoten sla ik zeker niet af, maar doe mij maar kerst. Dat vind ik een veel knusser feest.

Open haard -die ik niet heb-, maar ik vind een verwarming en een lekkere warme deken ook prima, dikke sokken, warm eten, veel familie, kennissen en vrienden en niet te vergeten de kerstjingles en een stapel leuke dvd's, daar kan ik zó van genieten. Laat de kerst maar komen! 

liefs, 

Benedicte

'cuz I've been told to live my dream..

Iedereen heeft wel iets dat hij of zij sowieso één keer in z'n leven wil doen, maar het om de een of andere reden de hele tijd uitstelt. En dan kun je wel de hele tijd gaan wachten op het juiste moment, maar dat moment komt er niet zomaar. Er zal niemand zijn  die jou opbelt om je het juiste moment in te fluisteren of je een te kaart sturen met een uitnodiging. Nee, je moet het zelf doen. Het heft in eigen handen nemen ervoor zorgen dat je later geen spijt krijgt van het feit dat je niet hebt gedaan wat je altijd al hebt willen doen.

Zo heb ik me sinds een jaar of vier willen inschrijven bij een toneelvereniging. Al die tijd heb ik dat niet gedaan. Een echte reden heb ik er niet voor. Ik zal mijn lui-heid maar weer de schuld geven, denk ik. Maar goed, na de zoveelste ik-heb-geen-geld- of ik ik-heb-geen-tijd-smoes heb ik dan eindelijk de knoop doorgehakt en me ingeschreven voor een theatercursus. De cursus duurt tien weken lang, één keer per week, 2,5 uur per avond. 

Zes weken geleden ben ik dus met de cursus begonnen. Hartstikke eng vond ik dat, om ineens met allemaal vreemden om mij heen te zijn, maar goed. In het begin had ik nog een beetje mijn twijfels maar tot nu heb ik er geen spijt van. Ik vind het geweldig!

De eerst weken zijn we niet meteen begonnen met rollen spelen, maar meer met elkaar leren kennen en met elkaar samen kunnen werken. Vervolgens ging het meer om improviseren met elkaar en dergelijke. Langzaamaan naderen we het einde van de cursus, want er zijn nog maar vier lessen over en in die lessen gaan we hopelijk met teksten tegen elkaar spelen.

Naast deze cursus heb ik me ook nog opgegeven voor een cursus bij Kemna-casting in Amsterdam en ook nog een cursus camera-acteren van Paul Dekker in Den Bosch. Het is beide eindje reizen, maar ik heb het er allemaal voor over.

Wat ik hier precies mee wil moet ik nog even uitvogelen, maar dat maakt niet uit. Het heeft geen haast. Ik heb alle tijd, alle tijd..

liefs,

Benedicte

PS: Excuses voor het niet posten op donderdag, geen tijd gehad, echt niet, hele drukke week!

Blogbreak..?!

Zoals jullie misschien al hebben waargenomen is er al paar dagen niets gepost. 'Die is vast weer in haar oude lazy-ass patroon beland', zul je wel denken. Nee, klopt nog minder dan niets van, vriend. Ik zou niets liever willen dan elke dag een stukje van mijn 'boeiende' leven, gedachten, fantasieën met je willen delen, maar mijn blogtijd wordt gestolen door mijn studie. Na het strijden tegen het SOG-virus moest ik keihard  blokken voor mijn tentamens, die morgen beginnen.

Ik heb wel een leuk liedje voor je. Heel oud en random, want ja, soms..

Tot donderdag!